مقاله حاضر با هدف بررسی نقش فرهنگ سازی اجرای قوانین کاربری اراضی در اقتصاد مقاومتی نگاشته شده است، در چند سال اخیر و با شدت یافتن تحریم های یک جانبه و غیرانسانی غرب علیه جمهوری اسلامی ایران با هدف متوقف کردن برنامه های صلح آمیز هسته ای ایران، واژه ی جدید «اقتصاد مقاومتی» به ادبیات اقتصادی کشور اضافه و به فراخور حال و روز اقتصاد کشورمان مورد بحث قرار گرفته است. بخش کشاورزی کشور با داشتن زیر بخش‌های چهارگانه زراعت، دامپروری، شیلات و جنگلداری یکی از مهمترین بخش‌های اقتصاد کشور ایران است. بخش کشاورزی با توجه به اهمیت اقتصادی، اجتماعی و امنیتی فراوانی که دارد؛ اما به اندازه لازم مورد توجه قرار نمی‌گیرد. کشاورزی در کشور ایران با داشتن ویژگی‌های بسیار از جمله چهار فصل بودن، توانایی زیادی برای تبدیل شدن به موتور محرکه اقتصاد در چارچوب اقتصاد مقاومتی و جایگزینی نفت را دارد. همه بخش‌های اقتصاد کشور در سال 91 با تأثیر گرفتن از تحریم‌ها، رشد منفی را تجربه کرده‌اند در حالی که بخش کشاورزی رشد3/6 را داشته است. نتایج این مطالعه نشان می دهند که سرمایه گذاری در بخش کشاورزی بر توسعه و رشد اقتصادی بسیار موثر است و تامین کننده زنجیره غذایی کشور است و توسعه این امر مستلزم احیای اراضی کشاورزی، حفظ و نگهداری و جلوگیری از تخریب و تغییر کاربردی اراضی است. اطلاع از نسبت کاربری ها در یک محیط طبیعی و نحوه تغییرات آن در گذر زمان یکی از مهمترین موارد در برنامه ریزی ها و تدوین قوانین جامع تر و فرهنگ سازی استفاده بهینه از اراضی کشاورزی در بین جامعه است . پیش بینی تغییرات آینده نیز برای استفاده در برنامه ریزی های طولانی تدوین قوانین موثر و اجرای آنها، تعامل با ادارات به منظور کاهش بحران و یا جلوگیری از بحران دارای اهمیت است.
ابتدای صفحه